Κάψουλες του καφέ: εξαιρετικά εύχρηστες και εξαιρετικά ρυπογόνες

Κάψουλες του καφέ: εξαιρετικά εύχρηστες και εξαιρετικά ρυπογόνες

Από πολλές πλευρές, οι κάψουλες του καφέ αντιπροσωπεύουν ορισμένα από τα μεγαλύτερα δεινά της καταναλωτικής κοινωνίας: σπατάλη πρώτων υλών, όπως αλουμίνιο και πλαστικό, που δεν μπορούν ούτε να ανακυκλωθούν ούτε να επαναχρησιμοποιηθούν.
Όμως η καλή ποιότητα του τελικού προϊόντος μαζί με την ευκολία στη χρήση και την ταχύτητα έχουν συμβάλλει στην ταχύτατη διάδοση της κάψουλας του καφέ στα νοικοκυριά σε όλο τον κόσμο.

Mία πόλη της Γερμανίας πάει κόντρα στο ρεύμα και λαμβάνει δημόσια θέση κατά της χρήσης αυτού του προϊόντος. Ο δήμος του Αμβούργου, του μεγαλύτερου λιμανιού της Γερμανίας, απαγόρευσε την αγορά «συγκεκριμένων προϊόντων ή αναλώσιμων που ρυπαίνουν» με δημοτικά χρήματα. Η απαγόρευση εστιάζει συγκεκριμένα στον «εξοπλισμό για ζεστά ροφήματα που χρησιμοποιούν κάψουλες συσκευασίας».

«Οι κάψουλες συνδέονται με αχρείαστη κατανάλωση πόρων και παραγωγή απορριμμάτων και συχνά περιέχουν ρυπογόνο αλουμίνιο. Οι κάψουλες δεν μπορούν να ανακυκλωθούν εύκολα διότι συχνά είναι κατασκευασμένες από ένα μείγμα πλαστικού και αλουμινίου» αναφέρει ο εκπρόσωπος του Τμήματος Περιβάλλοντος και Ενέργειας της πόλης του Αμβούργου, Γιαν Ντούμπε.

Οι εταιρείες παραγωγής τέτοιων προϊόντων όπως η Nespresso απάντησαν με την ανάπτυξη προγραμμάτων ανακύκλωσης στο πλαίσιο των οποίων οι χρήστες αποθέτουν τις κάψουλες σε σημεία συλλογής και στη συνέχεια το προϊόν μεταφέρεται κάπου στην Ευρώπη όπου κάποιος προσπαθεί να διαχωρίσει το πλαστικό από το αλουμίνιο. Υποτίθεται ότι η Nespresso διαθέτει 14.000 σημεία συλλογής σε 31 χώρες από τα οποία υποβάλλεται σε επεξεργασία το 80% των καψουλών, αλλά κανείς δεν μας έχει πει πόσες πράγματι συλλέγουν από το σύνολο αυτών που έχουν πουλήσει.

Το ζήτημα με τις κάψουλες δεν είναι η ανακύκλωσή τους, αλλά το γεγονός ότι πρέπει να μειώσουμε τον όγκο των αποβλήτων που παράγουμε, ανακυκλώσιμων ή μη. Πρόκειται για ένα προϊόν που ενσωματώνει τεράστια κατανάλωση ενέργειας και πόρων καθ” όλο τον κύκλο της ζωής του: κατασκευή, χρήση, ανακύκλωση. Η βέλτιστη λύση για να πιούμε «οικολογικό» καφέ είναι να αγοράζουμε ει δυνατόν τοπικά ή οργανικά προϊόντα χύμα και να απολαύσουμε το ρόφημά μας στην αγαπημένη μας κούπα, αυτή που θα χρησιμοποιήσουμε ξανά και ξανά, καθώς ακόμη και το κατακάθι του καφέ μπορεί να κομποστοποιηθεί.

Λίνα Δ.Τσαμίλη
Χημικός Μηχανικός, MSc
Υπεύθυνη Χημικών Αναλύσεων
Τμήμα Περιβαλλοντικών Μελετών & Εφαρμογών

Μπορεί να σας ενδιαφέρουν :

ΒΙΟΧΗΜΙΚΗ Labs - Εργαστηριακή ανάλυση PFAS σε δείγματα πόσιμου νερού με LC-MS/MS
PFAS στο πόσιμο νερό – Νέα νομοθεσία και όρια στην Ελλάδα (ΦΕΚ Β’ 3869/2025)

Η νέα νομοθεσία στην Ελλάδα (ΦΕΚ Β’ 3869/21.07.2025) θεσπίζει όριο 0,10 μg/L για το άθροισμα των PFAS στο πόσιμο νερό, με υποχρεωτική παρακολούθηση από το 2026. Τα PFAS, γνωστά και ως «αιώνιες χημικές ουσίες», αποτελούν περιβαλλοντικό και υγειονομικό κίνδυνο, και η ρύθμιση αυτή αποσκοπεί στην προστασία της δημόσιας υγείας.

Υπενθύμιση εγκυκλίου περί μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας από τη νόσο των λεγεωναρίων
Νόσος των Λεγεωναρίων – Υπενθύμιση Εγκυκλίου και Υποχρεώσεις Τουριστικών Μονάδων

Με αφορμή νέα περιστατικά νόσου των Λεγεωναρίων, το Υπουργείο Υγείας υπενθυμίζει με την εγκύκλιο Δ1(δ)/Γ.Π. οικ. 26639/2025 ότι οι υπεύθυνοι τουριστικών καταλυμάτων υποχρεούνται να διενεργούν τουλάχιστον δύο ελέγχους ετησίως για Legionella spp. Η έγκαιρη ανίχνευση και η αποτελεσματική διαχείριση κρίνονται απαραίτητες για την προστασία της δημόσιας υγείας, καθώς και για την αποφυγή διοικητικών και ποινικών κυρώσεων.

Νέα Εγκύκλιος Έλεγχοι για Ασφαλή Λειτουργία Δημόσιων Κολυμβητικών Δεξαμενών
Εγκύκλιος: Έλεγχοι για Ασφαλή Λειτουργία Δημόσιων Κολυμβητικών Δεξαμενών – Τι Προβλέπεται

Η νέα εγκύκλιος του Υπουργείου Υγείας (Αρ. Πρωτ. Δ1δ/Γ.Π. οικ. 24573/03-06-2025) ενόψει της θερινής περιόδου, ενισχύει το πλαίσιο υγειονομικού ελέγχου στις δημόσιες κολυμβητικές δεξαμενές. Τονίζεται η ανάγκη για πλήρη συμμόρφωση με την Υγειονομική Διάταξη Γ1/443/1973, ειδικά σε ό,τι αφορά την ποιότητα του νερού, την κυκλοφορία και απολύμανση, καθώς και την τεκμηριωμένη παρακολούθηση με δειγματοληψίες από διαπιστευμένα εργαστήρια.