Ο ρόλος του περιβαλλοντικού τέλους για την πλαστική σακούλα μεταφοράς
Η πλαστική σακούλα μετράει 25 χρόνια χρήσης με αποτελέσματα επιβαρυντικά για το περιβάλλον, λόγω του μεγάλου τελικού απορριπτόμενου όγκου και ταυτόχρονα του αργού ρυθμού διάσπασής τους. Η χρήση της πλαστικής σακούλας με την πάροδο των χρόνων φαίνεται να δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που αναμένονταν, κυρίως στους υδροφόρους ορίζοντες και στα οικοσυστήματα. Αυτός είναι ο λόγος που η ΕΕ προχώρησε στη θέσπιση της Οδηγίας (ΕΕ) 2015/720 για τη μείωση της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς, με την οποία η Ελλάδα καλείται να εναρμονιστεί μέσω της ΚΥΑ 180036/952 (ΦΕΚ Β’ 2812)/2017.
Έτσι, από 1 Ιανουαρίου 2018 όλα τα σημεία πώλησης εμπορευμάτων ή προϊόντων και οι έμποροι θα πρέπει να τις διαθέτουν με καταβολή από τους καταναλωτές περιβαλλοντικό τέλος ανά τεμάχιο λεπτής πλαστικής σακούλας (<50 μm) ή χρέωση (50-70 μm), ποσό που θα αναγράφεται στα παραστατικά πώλησης (τιμολόγιο πώλησης ή απόδειξη λιανικής) με τρόπο διακριτό και ευανάγνωστο προ του ΦΠΑ. Οι πλαστικές σακούλες μεταφοράς, οι οποίες υπόκεινται σε περιβαλλοντικό τέλος ή υποχρεωτική χρέωση, φέρουν σήμανση με στοιχεία όπως ο τόπος και η ημερομηνία παραγωγής, τον Αριθμό Μητρώου Παραγωγού (ΕΜΠΑ) και σειριακό αριθμό (bar code) με ευκρινή τρόπο και σε εμφανή θέση. Ωστόσο, πλαστικές σακούλες που δε φέρουν τα απαραίτητα στοιχεία σήμανσης που αναφέρονται στη νομοθεσία, θα υπόκεινται κανονικά σε χρέωση γιατί αποτελούν αποθέματα σακουλών που δημιουργήθηκαν πριν τη δημοσίευση της σχετικής νομοθεσίας, θα πρέπει όμως να έχουν εξαντληθεί ως 10/06/2018.
Το τέλος, ύψους 3 λεπτών (για το 2018) και 7 λεπτών από την 01/01/2019, θα είναι ανταποδοτικό και θα διατίθεται από τον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης (Ε.Ο.ΑΝ.) σε συνεργασία με Δήμους για περιβαλλοντικές δράσεις και για τη δωρεάν διάθεση στους πολίτες εναλλακτικών μέσων τα οποία θα μειώνουν την κατανάλωση και θα προάγουν την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση.
Με το περιβαλλοντικό τέλος που αποδίδεται στις πλαστικές σακούλες, πλέον “ο ρυπαίνων πληρώνει” και συνεπώς τείνει να μειώσει την αλόγιστη χρήση. Οι δράσεις αυτές υπόκεινται στον Τομέα της Περιβαλλοντικής Οικονομίας και στο ευρύτερο πνεύμα της Νομοθεσίας περί της διαχείριση των απορριμμάτων.
Λίνα Δ. Τσαμίλη
Χημικός Μηχανικός, MSc, PhD c.
Υπεύθυνη Ποιότητας
Υπεύθυνη Χημικού Τμήματος
Τμήμα Περιβαλλοντικών Μελετών & Εφαρμογών